งานที่ใช้วิธีการให้นักเรียนเป็นผู้ตรวจงานให้นักเรียนคนอื่นนั้น จะมีผู้ที่ทำการประเมินโดยปกติแล้วประมาน 3 ถึง 8 คน ในขั้นตอนที่นักเรียนจะประเมินงานให้นักเรียนคนอื่น นักเรียนแต่ละคนจะถูกขอให้ตรวจงานของนักเรียนคนอื่นในห้องตามจำนวนนี้ ยิ่งเนื้อหามากเท่าไหร่ จำนวนที่จะต้องตรวจก็ควรที่จะลดลงตามไปด้วย มิฉะนั้นภาระในการประเมินงานสำหรับนักเรียนนั้นจะมากเกินไป แต่ว่านักเรียนทุกคนควรที่จะได้เห็นตัวอย่างมากพอสมควร เพื่อที่จะได้ทำความเข้าใจให้ลึกซึ้ง ว่าอะไรคือสิ่งที่ทำให้ผลงานชิ้นนั้นออกมาดี และอะไรทำให้ผลงานอีกชิ้นหนึ่งออกมาไม่ดี ยิ่งไปกว่านั้น การที่มีจำนวนการประเมินงานโดยนักเรียนยิ่งมากเท่าไหร่ก็จะส่งผลให้การให้คะแนนการปฏิบัติการประเมินผลงานโดยนักเรียนนั้นมีความหมายมากขึ้น
การปฏิบัตินั้นจะไม่มีค่าเลยหากนักเรียนแต่ละคนได้ประเมินงานเพียงแค่ 3 หรือ 4 ชิ้น หากมีผลงานถูกส่งเข้ามาเพียงพอ (จริง ๆ แล้ว 10 หรือ มากกว่า) ระบบจะทำการแบ่งให้นักเรียนแต่ละคน ได้งาน "ดี" อย่างน้อยหนึ่งชิ้น และงาน "ไม่ดี" อย่างน้อยหนึ่งชิ้น แต่จะทำได้ก็ต้อเมื่ออาจารย์ได้ทำการให้คะแนนชิ้นงานพวกนี้แล้ว ก่อนที่จะมีการแบ่งงานเพื่อให้นักเรียนตรวจงานของนักเรียนคนอื่น อาจารย์ไม่จำเป็นที่จะต้องทำการให้คะแนนงานทุกชิ้น แค่มีตัวอย่างก็เพียงพอแล้ว มากไปกว่านั้น คะแนนที่ได้มาจากอาจารย์นั้นไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นคะแนนปลายภาค การให้คะแนนเบื้องต้นก็พอแล้ว
หมายเหตุ หากทางเลือกสำหรับการแสดงคะแนนของอาจารย์ถูกเลือกไว้ คะแนนพวกนี้จะถูกประกาศให้นักเรียนทราบตอนภายหลังขั้นตอนการส่งงาน จำนวนของนักเรียนที่เป็นผู้ตรวจนั้นสามารถถูกตั้งให้เท่ากับศูนย์ได้ ซึ่งจะส่งผลให้งานนี้กลายเป็นงานที่ประเมินเอง หากทางเลือกนั้นได้ถูกเลือกไว้ หรือทำให้กลายเป็นงานที่อาจารย์เป็นคนตรวจ ซึ่งเป็นเรื่องปกติ